Για Άνω των 15!!! ΔΕΙΤΕ ΤΟ!!!!!!

Ένα παλιό βίντεο που το ποστάρω τώρα πο το θυμήθικα!!! λολ. Δείτε το!! Dark Room!!

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Βλέπετε Bellas TV???

Το τελευταίο επισόδειο του bellas TV

Things that were left unsaid....

Πράγματα που έμειναν ανείπωτα, αλλά πρέπει να ειπωθούν τουλάχιστον ως δείγμα ευγνωμοσύνης προς αυτούς που διάβασαν το πρώτο μου βιβλίο. Αυτά που θέλω να πω λοιπόν είναι η ιστορία του δεύτερου βιβλίου Avasta Gadi, κάτι σαν την περίληψη του οπισθοφύλου, γιατί πια δεν είναι στα σχεδια για να γραφτεί. Κάποτε θα γίνει και αυτό, αλλά όπως έχω προαναφέρει δουλεύω άλλο βιβλίο αυτό τον καιρό. Λοιπόν... Η περίληψη του δεύτερου βιβλίου Avasta Gadi λοιπόν, με τίτλο "Avasta Gadi - Αναζητώντας τη Λύτρωση".

Μια οργισμένη δολοφόνος βρίσκεται στα χνάρια του Κώστα και της Ελπίδας, την ώρα που ο Άρης αγνοείται. Η Χριστίνα φεύγει για το Λονδίνο με σκοπό να βρει τα μέλη της φιλής και να τα μαζέψει, όταν η Ελπίδα πρέπει να συνεχίσει το έργο της στην Ελλάδα. Η ώρα έχει έρθει.... Φαντάσματα στοιχειώνουν τον κάθε χαρακτήρα, φαντάσματα που είναι ζωντανά. Ο Άρης επιστρέφει από τους νεκρούς, αποκομμένος από την παρέα του πια. Τα στρατόπεδα έχουν διαλυθεί. Υπάρχει μόνο ένας στόχος για κάθε μέλος της φυλής και αυτό είναι η Αρχαία Ολυμπία. Όταν η Χριστίνα πριν φύγει τους φανέρωσε ότι εκεί βρίσκεται η απαντηση στο να πάρουν πίσω τις δυνάμεις τους, ένας αγώνας δρόμου μόλις ξεκίνησε. Αυτή τη φορά με 5 αγωνιζόμενους, κάποιοι αγαπημένοι μας συγγενείς έχουν πια δυνάμεις!! Πως μπορεί η Ελπίδα να διδάξει τα νέα μέλη της φυλής, όταν πια έχει ξεχάσει πως είναι το αίσθημα του να είσαι μοναδικός;; Πως μπορεί ο Κώστας να αντιδράσει στην επανεμφάνιση του φίλου του όταν το κορίτσι που είχε ερωτευτεί πρόκειται να φύγει από τη ζωή; Και πως πρόκειται να αντιδράσουν όλοι, όταν μάθουν ότι ο Άρης έχει συμμαχήσει με τον ίδιο άνθρωπο που έναν χρόνο πριν τους συμάδευε με ένα πιστόλι στον κρόταφο; Άρης - Θάλεια Vs Ελπίδα - Κώστας. Προβλέπεται μεγάλη σύγκρουση....!

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Grey's Anatomy - 5x07 Rise Up

Για όσους δεν ξέρουν την σειρά εξηγώ...

ΣΠΟΙΛΕΡΣ
Το παρακάτω είναι τρειλερ ενός επισοδείου του Γκρέις Ανάτομυ που παίχτηκε πριν από έναν μήνα περίπου στην Αμερική. Η ιστορία έχει ως εξής. Η Ίζι, πριν 3 σαιζόν, είχε ερωτευτεί έναν ασθενή ο οποίος ήθελε μεταμόσχευση καρδιάς (Ντένυ). Αυτός ο ασθενής το είχε πάρει απόφαση, επειδή τόσο καιρό προσπαθούσε να βρει καρδιά και πάντα την έχανε μέσα από τα χέρια του, να μην συνεχίσει να ζει. Πως θα γινόταν αυτό;; Υπέγραψε μια φόρμα η οποία έλεγε ότι αν σταματήσει η καρδιά του να μην γίνουν προσπάθιες να τον επαναφέρουν στην ζωή. Η Ίζι προφανώς φρίκαρε! Τι γίνεται λοιπόν;; Ενώ δυο γιατροί από διαφορετικά νοσοκομία (ο Μπερκ από το νοσοκομείο της Ίζι και η Έρικα - θυμηθείτε το όνομα- από ένα άλλο νοσοκομείο) πάνε σε άλλη πόλη ταυτόχρονα για να συλλέξουν δυο διαφορετικές καρδιές για τους ασθενείς τους, ο ασθενής του Μπερκ πεθαίνει οπότε η καρδιά του δεν μπορεί να συλλεχθεί. Είναι πια νεκρός μυς. Άρα χάνει και ο Ντένυ την καρδιά του. Ο Μπερκ λοιπόν τρέχει να πάρει την άλλη καρδιά η οποία συλλέγεται από την Έρικα εκείνη την στιγμή. Τέλος πάντων παίζουν πολλά στη μέση, ώσπου το μαθαίνει η ίζι, και για να πάρει ο Ντένυ την καρδιά και όχι ο άλλος ασθενής, κόβει το καλώδιο που κρατούσε τον Ντένυ στην ζωή!!! Έτσι χειροτερεύει η κατάστασή του και ανεβαίνει στην λίστα προταιρεότητας, με αποτέλεσμα να πάρει αυτός τη καρδιά!!! Και με ποια συνέπεια;; Η ίζι είχε μόλις κλέψει την καρδιά από κάποιον που επίσης την χρειαζόταν!!!
Τι γίνεται λοιπόν σήμερα, 3 σαιζόν μετά από αυτό το περιστατικό;; Η Έρικα, έχει έρθει να δουλέψει στο νοσοκομείο της ίζι!!!! Έτσι, ο ασθενής από τον οποίο έκλεψε η Ίζι την καρδιά, έρχεται και αυτός στο νοσοκομείο για να λάβει ιατρική φροντίδα από την γιατρό του!!!!!!! Και το τι γίνεται περίπου θα το δείτε από το πρόμο παρακάτω!!!!!
Έκανα αυτόν τον πρόλογο απλώς επειδή είμαι μεγάλος φαν της σειράς!!! Α... και μην νομίζετε ότι τα ξέρετε όλα όσοι δεν βλέπουν την σειρά και ότι πια δεν αξίζει να την δείτε!! Σας έκρυψα λεπτομέριες που σε αφήνουν με το στόμα ανοικτό!!! Γιαυτό δείτε τη σειρά και θα με θυμηθείτε!!!

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Annie Lennox...

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια... πολλοί την ξέρουν ήδη.. ακούσε την όσοι δεν την ξέρετε...

Why...


Hallelujah...

Ανακαλύψτε τους Paramore!!!!

Παρακάτω το τραγούδι Decode των Paramore από την ταινία TWILIGHT!!!!!

τραγούδια που ακούστηκαν πολύ στην πενταήμερη!!!

Αυτά τα τραγούδια τα τραγουδήσαμε πολύ, μερικά και με συνοδεία κιθάρας!!!! Πάρτε μια γεύση!!!! (δεν έχω βίντεο που τα τραγουδάμε, ή δεν με αφήνουν να το ποστάρω!!!)



Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

Χιονίζει!!!!

Όπως είδατε, το μπλογκ χιονίζει!!! Ήρθαν τα Χριστούγεννα!!!!! Χρόνια Πολλά σε όλους, να περάσετε τις πιο ευτυχισμένες διακοπές της ζωής σας και οι ευχές σας να πραγματοποιηθούν!!!!! Δείτε το βίντεο!!! Αξίζει!!!

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Το ξενοδοχείο που μείναμε!!!

Να και το ξενοδοχείο που μείναμε!!! Φιλίππειον!!!

here's the hotel we stayed in!!! Hotel Filippion!!!!!


Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Πήγαμε και από τον Μακρή!!!

Ναι!! Μας πήγαν στα Μπουζούκια στον Μακρή και στην Κολέτσα. ήταν πολύ ωραία, αλλά η Κολέτσα έλειπε!!! (ήταν άρωστη). Το σχήμα συμπλήρωναν η Πάολα και ο Κυπριανίδης. Δεν έχω βίντεο από εκεί, αλλά παραθέτω ένα τραγούδι από το νέο δίσκο του Μακρή που μας είπε στο Fix, μπορεί να μην σας αρέσει εδώ, αλλά όταν το ακούς live είναι άλλη η αίσθηση!! Την επόμενη μέρα το μισό λεωφορείο είχε το τραγούδι για ringtone!!!!

Yes!!! We went at bouzoukia in our five day trip!!! At makris and Koletsa!!! It was fantastic!!! Koletsa was sick though and wasn't there.... Anywat... I don't have a video from there, but Makris sang a song for us there, from his new album. Here is the song, you may not like it, but if you watch it live, you get obsessed!!! half the bus the next day, had this song as a ringtone!!!

Γύρισα από πενταήμερη!!!

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 4 EVER!!!!!!!!!!

Ήταν καταπληκτικά!!!! Πέντε μέρες που πέρασαν αξέχαστα, ίσως και γρήγορα!! Μόλις γύρισα είχα λίγο πονοκέφαλο από τα ξενύχτια για να κάνω αναρτήσεις στον υπολογιστή, αλλά εδώ είμαι τώρα!! Είδα τα σχόλια σας στα προηγούμενα ποστ και σας ευχαριστώ πολύ!!! Δεν έχω ακόμα αρκετές φωτό από την θεσσαλονίκη, αλλά μέχρι να βρω, πάρτε δυο φωτό του ξενοδοχείου που μέναμε, η ρεσεψιόν!!!!

Our five-day trip with school (pentahmerh) was fantastic!!!! Five days that went by unforgettable, and maybe a little too fast!!! Once i came back i had a terrible headache from staying awake for five days, so i couldn't post anything, but now, here I am!!!! i saw your posts and i thank you veeery much!!! I don't have many fotos from thessaloniki yet, but once i get them, i will post them!!! for now, just take a little taste from the reception of our hotel!!


Φινάλε της Εκδήλωσης Με Καλοκαιρινά Ραντεβού!!!



Κλείσαμε την ανοιξιάτικη μας εκδήλωση με "Καλοκαιρινά Ραντεβού"!!! Από Φώντα και Στέφανο!!!!

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

To Παλιό μου Παλτό...

Σε Θέλω σαν ΤΡΕΛΟΣ!!! Φώντας και Χρυσάνθη!!! Τα σπάνε!!!



Παιδιά συγχωρέστε τις φωνές σε όλα τα βίντεο, τα παιδιά απλώς ήταν ενθουσιασμένα με τις φωνές που είχαμε πάνω!!!! Αφήστε που αυτό δεν ήταν το καλύτερό τους και το ηχοσύστημα τα είχε παίξει πριν την εκδήλωση...!

Και.... δεν σας το υποσχέθηκα;;;;;;

Μερικοί γνωρίζουν την υπόσχεση αυτή μερικοί όχι!!! Για όσους λοιπόν σας είχα υποσχεθεί από πέρυσι ότι θα ανέβαζα βίντεο από την εκδήλωση, (με τα καραόκε) ήρθε ο καιρός να το κάνω!!! Παιδια, πρέπει να με ευχαριστείτε που κατάφερα και πήρα άδεια από όλα τα παιδιά, γινόταν χαμός!!! Ειδικά μετά την εκδήλωση μου το είχαν απαγορέψει με το μαχαίρι, δεν ξέρω πως άλλαξαν γνώμη!!!
Και τώρα λίγες πληροφορίες για αυτούς που δεν ξέρουν...
Πέρυσι διοργάνωσα μια εκδήλωση στο σχολείο μου (βρυσίδι που έφαγα από τους καθηγητές επειδή τους έπαιρνα τα παιδιά για πρόβες....) καραόκε!!! Διαλέξαμε καλές φωνές, βρήκαμε τα καραόκε, και τους τρελάναμε!!!! Σε λίγο θα ανεβάσω τα βίντεο από την εκδήλωση!!!! Αντε!!! Είδατε χάρη που σας κάνω;;;; Και λίγες ώρες πριν φύγω πενταήμερη κιόλας!! Λοιπόν.. το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να περιμένετε να πετσοκόψω τα βίντεο και να τα ανεβάσω!!!
Έπεται η συνέχεια!!!
Και μην βαράτε που κράτησα την υπόσχεση αρκετούς μήνες μετά!!! φτάνει που την κράτησα!!!!!

Αποχαιρετήστε με!!!

Φεύγω!!!!!!! Τη Δευτέρα κιόλας στις 6 και μισή το πρωί!!!!!!!! Για Θεσσαλονίκη!!!!
Η σχολική εκδρομή που όλοι γνωρίζουμε και διαρκεί πέντε μέρες!!!! Η πενταήμερη!!!! Έφτασε πια η μέρα...! Δεν το περίμενα! Περιμένω λοιπόν άλλες λίγες ώρες μέχρι να φύγουμε με το λεωφορείο για τον μακρινό προορισμό μας (Κάτι άκουσα ότι θα κλείσει ο δρόμος στα Τέμπη αλλά ας κρατήσουμε τα δάχτυλά μας σταυρωμένα για τύχη, είναι και ο μόνος δρόμος που πας θεσσαλονίκη)!!!
Την παρασκευή λοιπόν θα έχω επιστρέψει στην πόλη μου, και θα ανεβάσω φωτό από την εκδρομή για να δείτε!!!

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

Άννα Βίσση - Κόντρα

Το γνωστό τραγούδι του Dan Wilson - breahless, από την Άννα Βίσση! Στο νέο της Cd που βγαίνει 9 Δεκεμβρίου!!!

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

Ένα από τα βίντεο που έστειλα για τον Conn-X διαγωνισμό...

Ένα από τα βίντεο που έστειλα για τον Conn-X διαγωνισμό και δεν κέρδισε...!

Το νέο μου βιβλίο!!!!

Ξεκινάω να γράφω το νέο μου βιβλίο!!!

""Φανταστείτε μια πόλη σε απόλυτη ανομία, μια κοινωνία βουτηγμένη στο σκοτάδι, έναν πλανήτη ο οποίος απειλεί να καταστρέψει την γή κατευθυνόμενος κατά πάνω της. Μα αυτό που προκαλεί τον πανικό δεν είναι ο πλανήτης. Είναι ο Φόβος. Ο πλανήτης με το μαγνητικό του πεδίο έχει αναγκάσει τη γη να στρέφεται πιο αργά. Σε έναν κόσμο λοιπόν όπου για τρία εικοσιτετράωρα έχουμε μέρα και για τρία εικοσιτετράωρα νύχτα, πως μπορεί να επιζήσει κάποιος; Ο πρωταγωνιστής, χωρίς οικογένεια και με ένα πιστόλι στα χέρια του για να προστατέυεται, ένας 18χρονος έφηβος, πρέπει να βρει τον δρόμο του μέσα στο σκοτάδι, μέσα από τα εγκαταλειμένα κτήρια στα οποία βρίσκει καταφύγιο. Σε μια κοινωνία στην οποία η ζωή δεν είναι κάτι δεδομένο, και ο όρος περιουσία δεν υφίσταται, πως μπορεί να λάμψει κάτι;""

Το πρώτο κεφάλαιο ονομάζεται "Χάος", και άρχισα να γράφω!!!!

(Αφήστε σχόλια!!! Βάλτε και όνομα!!!)

Κέρδισα ένα Playstation 3!!!!!!!!! Πολύ καιρό πριν...!

Κέρδισα ένα Playstation 3!!!!!!!!! Πολύ καιρό πριν...! Αλλά να το βίντεο από την εκπομπή...

Πρέπει να το ακούσετε!!!!!!

Ακούστε το!!!!!!





























Και μετά δείτε το βίντεο!!!

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

24 RETURNS!!! THIS JANUARY!!!

Blepete 24???

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

3 Μήνες!!!!

!!!! Πάνε τρεις μήνες από το τελευταίο μου ποστ!!! Πως πέρασε έτσι ο καιρός; ίσως ήταν λίγο το σχολείο... λίγο τα φροντιστήρια...! 3 μήνες!!! Το μπλογκ μου μπορούσε να χαρακτηριστεί άνετα κλινικά νεκρο!!! είναι κανείς ακόμα εκεί έξω?? Με ακούει κανείς; Αφήστε ένα σχόλιο όποιος αναγνώστης είναι ακόμα μαζί μου!!

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008

Ναι ναι! Και αυτό επέστρεψε!!!!!!



Λοιπόν, ξανανεβάζω τα βίντεο, και όποιος έχει όρεξη να βγάλει το θυμό του εδώ να πάει αλλου!!!!!!! Leave Me Alone!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008

When You're Gone!!!!!!! It's Back Online!


Έσβησα όλα τα; βίντεο, μα ξανα ανέβασα αυτό μόνο, επειδή πιστεύω ότι είναι καλό, και επειδή θα μπορείτε να το δείτε μόνο από τη σελίδα μου, οπότε δεν πρόκειτε να το δει κάποιος τυχαία και να βρίζει επειδή δεν του άρεσε...!

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2008

Διαβάστε το βιβλίο μου!

Διαβάστε το βιβλίο μου Online εδώ !!!!!!!!!!!! Μπορείτε να το διαβάσετε όλο!!!!!! Επιτέλους???

Youtube

Όλα τα βίντεο από το youtube έχουν διεγραφή. Σύντομα θα διαγράψω και τα αντίστοιχα ποστ... Τα διέγραψα λόγω κακών σχολίων που έπαιρναν... ΑΠΑΝΤΗΣΑ ΣΤΟ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΛΩ Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ Η ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΕΙ Ε-ΜΕΙΛ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ!!!! ΤΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ? ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΕΜΕΙΛ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΞΗΓΩ

Κυριακή 20 Ιουλίου 2008

Black Rose

Does it really matter what happens in the end?
Every time, once in a year, before my birthday, I seem to feel all the sorrow I can handle. Seems like I want to close myself into a steel box and never come out again. I somehow think what has happened over the years. What have I done? At this point of my life... am i satisfied?
Most times I have found myself answering "no", some few times I have been under the deception the world can be a better place, but again, for whom? If it is a better place for me, will it be for you? Cause it seems that you and me cannot co-exist... All the love... all the hate and all the passion you give to the moment, but why do you remember only the bad things?... My pen seems to have stopped, do I know the answer...?
I want to fly, away, and never come back. it's the Black Rose of my happiness, a rose unable to fill me with colour, but able to make my wish come true... a distant sensation... a bitter-sweet feeling...
Maybe I'm starting to figure out that answer. It's a yearn, a yearn for unknown freedom, a thirst for my wishes that haven't been fulfilled, that makes me remember of the gray past...
I want to erase it and never look back. it would just seem as a movie I disliked from now on, if only you are with me... will you?Cause if you accompany me, in this whole journey that opens up in front of me, who will ever care about the destination, how it will end? The only thing I'll be thinking of, will be this moment, this one moment with you that I was so long been waitring for...

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

Hi to all of you!

Hi to every english-speaking person that passes by my blog! i want to thank you for visiting and then explain some things in a language other than my own (greek) that many of you understand.I am a high school student, Peter Zagarelos, live in Amaliada, a city in Peloponesse. What you see in this site, is articles, that i will be posting every now and then about many subjects, since I am an amateur (so far) writer. I have written a book (in greek) called Avasta Gadi: Betrayal. It hasn't been published as you very well imagine. The photos you see in the section called in greek "Και λίγο κείμενο", meaning "Let's talk about reading", are the front and back covers I personally have designed for my book. If you are wondering what Avasta Gadi means, I think you should read the book... wich is not published :-( ...
O.K.!!! So, for all of you that wonder what the videos are below, I am going to give you some guidelines. I am also intersted in video making, wich has led me to direct and edit fan videos of various english and greek songs, something I continue to do till this day. Every video you have seen and will see in this site from now on, will be an attempt to make something good and worthy, but always for fun! Every time we shoot a clip we have great fun! I wish you could watch the "making of"s of these clips, but unfortunately, they're in greek! If you have any questions about anything, just leave a comment here, or just email me at avastagadi@yahoo.gr !!!
I will be waiting for your comments. After all, that is what will be keeping me going on with what I like to do!!!!!!!!!!!

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008

Ναι, Εγώ τα έγραψα!!!!!!

Γραφω αυτό γιατί συνιθήζεται να γίνεται μια μικρή παρεξήγηση και μερικά άτομα να με ρωτούν. Ναι, εγώ γράφω τα κείμενα που διαβάζετε στη σελίδα μου! Συγγραφέας είμαι!! Εγώ δεν κάνω αντιγραφές τύπου - μου αρέσει αυτό το τραγούδι και θα γράψω τους στίχους στο βιβλίο μου - στη σελίδα μου - παντού...!!!!!

Τρίτη 3 Ιουνίου 2008

Σχόλια

Σχολιάστε Ελεύθερα!!! Συγγνώμη παιδιά. αλλά δεν είχα δει ότι υπήρχε επιλογή να επιτρέπεται ο καθένας να σχολιάζει και όχι μόνο τα μέλη!!!! Τώρα είναι εντάξει! Μπορεί ο καθένας να αφήσει το σχόλειό του σε οποιαδήποτε ανάρτηση. Περιμένω τισ απόψεις σας!

Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Psifizoume!

http://www.mad.tv/mad4video/2008/?pages=2008&box=items_music psifizoume!!!!! Epitelous i psifoforia sto mad arxise!!!!!!!!

Τετάρτη 28 Μαΐου 2008

Νέο βίντεο Κλιπ... When You're Gone!!!!!!!!


Απλως δεν χρειάζεται να πω κάτι. Το καινούριο μου βίντεο...

Πέμπτη 1 Μαΐου 2008

Προσεχώς...

Τα γυρίσματα του καινούριου βίντεο κλιπ (When You're Gone - Avril Lavigne), ξεκίνησαν! Σύντομα θα ανεβεί το βίντεο και στη σελίδα μου! Πρωταγωνίστρια η Ευγενία Μπαλή από το Leave Me Alone. Μέχρι τις 4 Μαϊου το βίντεο θα είναι έτοιμο!

Σάββατο 26 Απριλίου 2008

Νοσταλγία (Στα ελληνικα!!!!)

Ακόμα θυμάμαι τον καιρό που τα φύλλα έπεφταν από τα δέντρα, και μπορούσα να τα παρακολουθήσω τόσο αθώα, μη γνωρίζοντας τον τρόμο που σκοτείνιαζε το μέλλον μου. Θυμάμαι όταν μπορούσα να ακούσω τον ήχο των πουλιών, το βούισμα του ανέμου. Θυμάμαι ότι κάποτε μπορούσα να ζήσω για την στιγμή. Μα όλα αυτά κάποτε ξεθώριασαν. Προσπάθησα να τα πιάσω με γυμνά χέρια, να μην ξεχάσω ποτέ... Μα μπορώ;

Ευτυχισμένος; Ήμουν ποτέ; Δεν θυμάμαι… Παράξενο; Ναι, μερικές φορές μοιάζει σαν κάποιου άλλου ανάμνηση, μα μερικές φορές...

Έυχομαι να ήμουν με φίλους... πραγματικούς φίλους... να ξεχάσω τον κόσμο για μια μόνο στιγμή. Δεν ξέρω τι συνέβη, πως εκείνο το συναίσθημα κάποτε χάθηκε. Μερικές φορές το σκέφτομαι και δεν μπορώ να αντέξω στην ιδέα κάποιου άλλου να διοικεί τις ζωές μας, να αποφαζίσει το μέλλον μας, μόνο για το κέρδος. Μερικές άλλες φορές σκέφτομαι ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό. Και αυτό είναι. Κέρδισαν! ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΕΡΔΙΣΑΝ! Δεν μπορώ να τους σταματήσω από το να με κάνουν να χάσω τους φίλους μου, να καταστρέψουν την ζωή μου... Ναι... Πονάει...

Μερικές φορές, πίσω από το άψυχο παράθυρο, κάτω από δυο κοκκινισμένα μάτια, ναι... μπορώ να θυμηθώ πως ήταν η αθωότητα...

Τυχερός ή Άτυχος; Το να γεννηθείς σε αυτόν τον κόσμο. Το μαχαίρι της απόφασης που θα πάρεις, κόβει βαθύτερα από κάθε άλλο.

Δεν θα άφηνα ποτέ τους φίλους μου. Μπορώ να νιώσω τον φίλο μου να μοθ συμπαραστέκεται στις σκοτεινότερές από τις μέρες μου. Μπορώ να τον ακούσω να κλαίει όταν κλαίω και εγώ... Μπορώ να τον δω να μου χαμογελά... Όλα θα πάνε καλά...

Δεν με νοιάζει πια...Τι δύναμη μπορεί να με νικήσει; Ποια δύναμη μπορεί να κόψει την ψυχή μου σε κομμάτια; Τι είδους άνθρωπος μπορεί να μου κλέψει την θέληση, όταν θα υπάρχει πάντα ο φίλος μου για να την φέρει πίσω;;;...

Θα παλέψω για τους φίλους μου, αν όχι για μένα. Θα παλέψω για όλες εκείνες τις στιγμές που μου κράτησαν το χέρι, για όλες εκείνες τις στιγμές που ήταν μαζί μου, στις καλές και τις άσχημες. Δεν είναι ποτέ αργά. Βαρέθηκα μια φωτογραφία να μου θυμίζει αυτό που έχασα. Είναι κανείς εκεί; Στον μακρύ διάδρομο; Είμαι μόνος μου;

«Μην ανυσηχείς... Είμαι εδώ... Πιάσε το χέρι μου...»

«Σε παρακαλώ, μην φύγεις... τουλάχιστον όχι τώρα...»

«Δεν θα το κάνω φίλε... ποτέ... μέχρι το τέλος...»

Παρασκευή 11 Απριλίου 2008

Nostalgia

I remember when the leaves fell from the trees and I could watch them, so innocently, not knowing the terror that was darkening my future. I remember when I could hear the sound of the birds, the whistling of the wind. I can remember a time when I could live for the moment. But all of these sometimes fade away. I try to grab them with my bare hands, never forget... But can I?
Happy? Was I ever? I can't remember... Odd? Yes, sometimes it feels like somebody else's memory, but sometimes...
I wish I could be with friends... real friends... forget the world for just a moment. I don't know what happened, how this feeling was lost. Sometimes I think about it and can't stand
the idea of some people ruling our lives, deciding our destiny, only for profit. Some other times the only thing I can think is I can do nothing about it. And that's it. They won! They TRULY WON! I can't stop them making me lose my friends, I can't stop them from destroying my life... Yes... It hurts...
Sometimes, behind the soulless window, under two reddent eyes, yes... I can remeber how Innocence was...
Lucky or Unlucky? Being born in this world. That knife of the decision that you will make, cuts deeper than any other.
I would never let go of my friends. I can feel my friend supporting me in the darkest of my days. I can hear him crying when I cry... I can see him smiling to me... Everything is going to be o.k....
I don't care anymore.... What force can beat me, what power can break my soul into parts, what kind of person can steal my will when there will always be my friend to bring it back????...
I will fight for my friends, if not for me. I will fight for all those moments they held my hand, for all those moments they were with me, to the good and the bad times. It's never late. I'm tired of a photo reminding me what I losτ. Is anybody there? Behind the corridor? Am I alone?
"Don't worry... I'm here... Take my hand..."
"Please don't go away... at least not for now..."
"I won't friend... never... till the end..."


Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

The Voice

When the night falls and a dream starts to shine,
remember my face, don't let that thing die.
I can still hear those voices calling for those lost,
but i know now, how can I ever have been wrong?

That voice always tortures me in the close,
when I am speaking with a known - unknown ghost,
it bears the passions I left unexperienced,
A broken heart and some stuff thrown away unsaid.

how can i have ever being wrong?
Following my heart? Not losing myself?
At least everytime I will be asked,
Only truth will come out to defeat My Dark.

I followed My Heart...



Τρίτη 8 Απριλίου 2008

Τετραήμερη!!!!!!!

Χθες...... τελείωσε η τετραήμερη! Ναι! Έδεσσα! Νάουσα! Βεργίνα! Καταπληκτικα μέρη τα οποία δεν θα ξαναδώ σύντομα! Με την περιβαλλοντική εκπαίδευση κάναμε μια εκδρομή που τελικά μας πρόσφερε πολλά, και μέσα σε αυτά φίλους από τη Χίο! Για σας Φίλοι!!!!!! Τελευταία βραδιά μαζευτήκαμε όλοι μαζί και περάσαμε πολύ καλά τραγουδώντας - χορεύοντας, κάτι που πιστεύω ότι όλλοι θα ήθελαν να το κάνουν λίγο νωρίτερα στην εκδρομή, αφού πριν δεν μιλούσαμε καθόλου, και χωρίς να αποχαιρετηστούμε με σημειωματάκια...! Όσοι κατάλαβαν - κατάλαβαν! Όσο για τους φίλους από τη Χίο που θα περιμένουν σε αυτή τη σελίδα βίντεο από την εκδήλωση που ετοιμάζω στο σχολείο (6 Μαίου), σας ενημερώνω ότι... (όχι, δεν θα τα δείτε νωρίτερα!!!!!!!!!!) θα βγάλω σύντομα εδώ ένα βιντεάκι από την τετραήμερη, σαν βίντεο κλιπ. Μπορεί να μην έχουμε βίντεο μαζί σας, αλλά τουλάχιστον θα δείτε τα μέρη που είμασταν για τέσσερις μέρες και θα σας πιάσει μια νοσταλγεία! Λοιπόν, τα λέμε!!!!!!!!!!!!

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

Είμαστε...

Είμαστε κάτι που οι άλλοι αποφαζίσουν για μας. Και δυστυχώς αυτό είναι αλήθεια... Λέμε "εγώ είμαι αυτός που είμαι και δεν αλλάζω για κανέναν", η πραγματικότητα όμως, είναι ότι αυτός ο "κανένας" μας έκανε αυτό που είμαστε. Όταν είσαι μικρό παιδί, συμπεριφέρεσαι σαν ένα σκυλί. Αν κάνεις κάτι που αρέσει στους γονείς - θείους - συγγενείς - οποιονδήποτε, τότε θα πάρεις ένα χάδι στο κεφάλι, ένα μπράβο, και ίσως ένα μπισκότο. Αργότερα χαράζεται στο DNA σου η συνήθεια να θες να ευχαριστήσεις τους άλλους. Αυτή η συνήθεια φεύγει ποτέ;
Δημοτικό - γυμνάσιο - λύκειο - πανεπιστήμιο - όλη σου η ζωή... Σχόλια από συμμαθητές, κριτική, η οποία μπορεί να σε τσακίσει, γιατί απλώς δεν είσαι αυτό που θέλουν να "βλέπουν". Χοντρός, άσχημος... δεν κολλάς στο πρότυπο. Και εκεί είναι που όλη σου η ζωή φαντάζει χλωμή. Αν δεν ήμουν έτσι, τι θα γινόταν; Γιατί "η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει". Κάποιος έχασε έτσι την αυτοπεποίθηση του, για μια στιγμή την χαρά του, και ίσως προσπάθησε να γίνει κάτι άλλο για να ευχαριστήσει εκείνον, όχι τον εαυτό του.
Λυπάμαι πολύ... πραγματικά. Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ. ίσως γιατί αδυνατούμε να καταλάβουμε κάποια πράγματα. Βρισκόμουν παρών σε μια συζήτηση για ένα κορίτσι που ξέρω με νευρική ανορεξία. Δυστυχώς την υποστήριζαν μόνο ΔΥΟ άτομα. Από ΕΙΚΟΣΙ. Ναι... αυτό που πραγματικά χρειάζονται αυτά τα άτομα είναι μεγαλύτερη απόρριψη... Μα δεν τους κατηγορώ γι' αυτό. Ένα παιδί στην τάξη, μετά από μια ερώτηση, απάντησε: "Εγώ φταίω που αυτή είναι τρελή;". Απλώς γύρισα και απάντησα: "Αν δεν φταίει αυτός που την κορόιδευε για το βάρος της, τότε ποιος φταίει;". Δεν κατάλαβε τότε και ποτέ δεν θα καταλάβει, κανείς...
Δεν χρειάζεται να αναφερθεί καν που αυτό μπορεί να καταλήξει. Απλώς ελπίζω τώρα τουλάχιστον να βρήκε γαλήνη εκείνος ο "τρελός" που πήγε και κρεμάστηκε. Δεν λέω ότι αυτή η στάση είναι ο μόνος παράγοντας για κάτι τόσο ακραίο, αλλά δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι είναι ένας από αυτούς.
"Έι! Φρικιό!". Κάνεις πως δεν άκουσες και προχωράς μέχρι το τέλος του διαδρόμου. Μόλις βρεθείς μόνος σου καταρρέις. "Αφήστε με μόνο μου... Μόνο μου... για πέντε λεπτά... αφήστε με...".
Ζούμε σε έναν κόσμο που είναι δυστυχώς πολύ σκληρός...
Ζούμε σε έναν κόσμο...
Ζούμε σε έναν...
Ζούμε σε...
Ζούμε...
Η Όχι;


Σάββατο 1 Μαρτίου 2008

Και λίγο κείμενο...





Θυμάστε που σας έλεγα για ένα βιβλίο; Το βιβλίο που είχα γράψει; Για να ξεχάσουμε λίγο τα βίντεο και να επιστρέψουμε σε κείμενο, αυτό είναι το εξώφυλλο και το οπισθώφυλλο του βιβλίου που εγώ έχω γράψει. Το βιβλίο λέγεται Avasta Gadi: Η Προδοσία. Δεν είναι τίποτα επίσημο, αφού το βιβλίο δεν έχει εκδοθεί, οπότε αυτό που βλέπετε είναι μια δική μου προσπάθεια να φτιάξω μια εικόνα για το βιβλίο μου. Πως σας φαίνεται; Αν και δεκαέξι χρονών, πρέπει να παραδεχτείτε ότι ξέρω να "χειρίζομαι" τον υπολογιστή...

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

Ας γυρίσουμε λίγο πίσω...



Ας γυρίσουμε λίγο πίσω στο πάνω στην τρέλα μου, και ας δούμε το Πως γυρίστηκε! πρέπει να προειδοποιήσω, ότι θα ακουστούν λίγα μπιμπ στην αρχή, μετά όμως είναι ωραίο!!!! (Σημείωη: τα μπιμπ έχουν καλυφθεί με μπιμπ). Πέτρος - Μαρία - Αντώνης και ο κάμεραμαν - Αλέξανδρος, σε τρελες - ανεπαναληπτες - συναρπαστικές στιγμές!!!!!!!

Ένα καλό βίντεο...



Ένα βίντεο το οποίο κατά την γνώμη μου είναι ένα από τα καλύτερα, αφού για πρώτη φορά πειραματίστηκα με τα οπτικά εφέ και το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό!! Behind these Hazel Eyes λοιπόν, με εμένα και την Μαρία (άλλη Μαρία αυτή, όχι του Over)!!!!!

Και ένα παλιό βίντεο...



Το πρώτο βίντεο που γύρισα ποτέ! Ξεκίνησε σαν πλάκα, το Πάνω στην τρέλα μου και ήταν η ώθηση που περίμενα για να αρχίσω να φτιάχνω κλιπ!

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

Leave me Alone Πως γυρίστηκε


κάθε φορά που γυρίζουμε ένα βίντεο κλιπ με τους φίλους μου, περνάμε πάντα καλά. Αν και στο παραπάνω "Πως γυρίστηκε" του Leave me Alone, υπάρχει μια δόση ειρωνίας, πιστέψτε με, είναι αγνό χιούμορ! Το καλύτερο κομμάτι ενός βίντεο κλιπ, είναι όταν γυρίζεται!!!!

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008

Over Φαν Βίντεο


Το φαν βίντεο του τραγουδιού Over που έφτιαξα 7 μήνες πριν. Ευχαριστώ την Μαρία και τα παιδιά που έκαναν την ορχήστρα!!! Αν και είναι πολύ ωραίο από μόνο του, πρέπει να επισημανθεί ότι ποτέ δεν ολοκληρώθηκε, αφού αμελήσαμε να κάνουμε τα γυρίσματα της ιστορίας για το τραγούδι. Οπότε το κλιπ πήρε ύφος συναυλίας!

Video Clip Leave me Alone



Λοιπόν, αυτό είναι ένα από τα βίντεο κλιπ που έχω σκηνοθετήσει - μοντάρει - συμμετάσχει. Πώς σας φαίνεται;

Εδώ είμαστε!

Σήμερα αποφάσισα να φτιάξω το blog μου. Δεν ξέρω γιατί το έκανα. Ίσως λόγω των πολλών "όχι" από τους εκδοτικούς οίκους που έχω απευθυνθεί, οπότε αποφάσια να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου και να δείξω στον κόσμο το "Έργο" μου, να εκφράσω τις απόψεις μου, και γενικότερα να έχω έναν δικό μου χώρο. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...
Είμαι 16 χρονών και ζω σε μία πόλη της πελλοπονήσου, την Αμαλιάδα, για όσους την ξέρουν...
Ασχολούμαι με τους υπολογιστές, τη μουσική και το γράψιμο. Και κάπου εκεί μπαίνουν τα "όχι" των εκδοτικών οίκων. Έχω γράψει ένα βιβλίο το οποίο προσπαθώ να εκδόσω (ελπίζω κάποτε) ,και συνεχίζω να γράφω. Μαντέψτε τον τίτλο του... Avasta Gadi! Επίσης, αγαπόντας τη μουσική, έχω φτιάξει πολλά φαν βίντεο τραγουδιών... τα οποία αν καταφέρω να βρω πως ανεβάζουν βίντεο εδώ, θα τα δείτε! Λοιπόν, αντίο μέχρι το επόμενο post!